Adım GÖK KIZIL ASENA,
Rüzgârda yankı bulur sesim.
Bakışım kurda pençe,
Adım geçince titrer gece.
Korksun düşman, titresin dağ,
Ben geçerim, susar yangın.
İçimde ateşten bir çağ,
Yakarım sessizliği ardından.
Gök Kızıl Asena
Bir dişi kurdun izinde, destan yazanlara…
Göğün yüzü kızıl yanar,
Ufukta bir iz var, Asena anar.
Rüzgâr onunla yürür,
Dağlar ardında yankı sürür.
Kırılmış kanatla doğmaz o,
Yarasını kendi sarar, başını eğer mi? — Asla!
Bir yele sarınır geceyle,
Karanlık bile onunla yoldaş olmaya sevdalı.
Sesinde gök gürler,
Bakışında yıldız düşer yere.
O bir efsane değil yalnızca,
Küllerinden doğmuş bir kadın;
Adı: Gök Kızıl Asena.
Ne yıkımlar görmüş,
Ne ihaneti susarak gömmüş…
Ama hâlâ ayakta, hâlâ dimdik,
Bir yürek, bir urgan, bir ateşle birlikte.
Ey Asena!
Sen sadece bir kadın değilsin…
Sen, soyunun çığlığısın;
Gözyaşının içinden çıkmış
Bir milletin ruhundaki kıvılcımsın.
Bir Kızılderili Atasözü ;
"Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık tutulduğunda ;
Beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak."
CİĞERLERİMİZ YANIYOR
Çok üzgünüz.
Canımız canlarımız,ciğerlerimiz,
cayır cayır yanıyor.
Ormanları yakanlar YATACAK YERİNİZ YOK
#CİĞERLERİMİZYANIYOR 🥹