Yakışıklılık bakışları üzerine çeker, insanlık ise gönülleri.
Birine dış görünüşünle hayranlık uyandırabilirsin; ama insanlığınla saygı kazandırırsın, sevgi bırakırsın.
Güzel bir yüz alışkanlık olur, ama güzel bir karakter asla unutulmaz.
Yakışıklılık bir anlık etkidir; insanlık, uzun bir iz bırakır.
Ve bazen bir el uzatmak, bir kalbi incitmemek, bir doğruyu savunmak; en yakışıklı duruştan bile daha kıymetlidir.
Çünkü aynalar sadece dışını gösterir…
Ama insanlık, içinin aynasıdır.
Ve gerçek güzellik, orada başlar.
@ada sahilleri.saygi.
Zaman, ceplerimize konmayan, geri alınmayan, biriktirilemeyen tek sermayedir. Her sabah gözünü açtığında bir parça daha eksilir, bir daha asla yerine konmaz. Para kazanılır, eşyalar alınır, kaybedilenler bulunur ama zaman… O bir giderse, sadece iz bırakır; kimi tatlı bir tebessümle, kimi boğazda düğümle.
Bu yüzden kime harcadığın, kiminle geçirdiğin, neye ayırdığın çok mühimdir. Varlığına değmeyene verilen her dakika, aslında senden çalınan ömürdür. Bir kahkahanı hak etmeyen birine saatlerini armağan etme. Bir "nasılsın?" bile sormayan birine yıllarını hediye etme.
Çünkü zaman, altın değildir. Altın geri kazanılır. Zaman, candır. Ve can, bir kere gider.
Zamana kıymet verenle paylaş hayatını. Sözünü bölmeden dinleyenle, gülüşünü çoğaltanla, yokluğunda değerini bilenle…
Zamanı saatle değil, hisle ölç. Yanında geçen dakikaların göz açıp kapayıncaya kadar olması değil midir gerçek sevgi?
Unutma; zamanı doğru kişiye vermek, kendine vermektir aslında.
Hayat kısa, zaman kıymetli.Harcarken değil kime harcadığına fark yarat.
| Sakura tarafından editlendi |
İnsan ol, desek…
Tarif soracak olan çok.
Sanırlar ki iki kaş arası biraz vicdan, biraz merhamet yeter.
Oysa insan olmak, sadece kalp taşıyan bir varlık olmak değil;
O kalbi yüklenmek, onunla yol yürümek,
Yeri gelince susmak, yeri gelince doğruda ısrar etmektir.
İnsan olmak, başkasının acısına kör olmamaktır.
Kendi karanlığını fark edip başkasının ışığını kıskanmamaktır.
Küçük bir tebessümde dünya kurabilmek,
Bir damla gözyaşında insanlığını hatırlamaktır.
Tarifi yok bunun.
Çünkü gerçek insanlık, ölçülmez, biçilmez;
Ya vardır sende, ya eksiktir hep bir yanın.
Ve eksik olanı tamamlayacak tarif, dışarıdan gelmez.
İçinden doğar.
Kimin ne niyetle yaklaştığını çoktan çözdük.
Göz yumuyorsak, sessiz kalıyorsak,
Bu korkudan değil, zamanlamadandır.
Varsın onlar sahnede rolünü oynasın,
Perde kapanırken alkışı biz toplayacağız.
Çünkü oyunun kurgusu onlardan,
Ama final bizim kalemimizden çıkacak.relax.
İnsan gibi görünürler ama yüreklerinde ne sıcaklık vardır ne de samimiyet.
Ne dostlukları gerçektir, ne de sözleri.
Yılan en azından sürünerek geldiğini belli eder,
Ama onlar gülümseyerek sokar.
İşte bu yüzden en tehlikelisi;
Ne tam yılan, ne de tam insan olanlardır.